hâlâ acıyor

bir çok kelime var biriken.. arkasında da seslendirilmeyi bekleyen cümleler.. ardı arkası kesilmeyen, birbiri arkasına, incecik iple tutturulmuş, kopunca başka yerlere sürüklenebilecek.. kullanımı zor kelimeler. .. söylenecek o kadar söz var ki.. dilimize yapışan, kurtulmayı bekleyen.. .. güneşin doğuşunu izliyorum, her sabah. istisnasız.. gülümsemek ile, hüzün arasında kayboluyorum, sabahın aydınlığında.. .. bazen düşünüyorum; herkes canla… Okumaya devam et hâlâ acıyor

tanıyamadıklarımıza

hayat dediğin şey, o kadar kısa ve anlamsız ki. kapkaranlık bi yolda, tanımadığın bi caddede yürürken, eğlenerek gitmek gibi.. .. görmüyoruz boşa geçen anlarımızı, fark etmiyoruz.. kayıp giden insanları. o kadar çok eğlenceliyiz ki. insanlar ve zaman.. boşa akıp giden anlar. unutmamızı sağlayan yalanlar. sadece hüzünler bize kalanlar.. .. kayıp gidenler, gözyaşlarıyla uğurlandı hep. anlamadık… Okumaya devam et tanıyamadıklarımıza

tanımak

korkularımın karanlık dünyasında kayboluyorum sokakları ıssız ve bilinmezlerle dolu bir cadde.. yürümeye başlıyorum. her sokakta ayrı bir umutsuzluk ve hatalarla dolu. tepkisiz kaldığım söylemekten utandığım hatalarım ve ben başbaşa kalıyoruz aniden.. önümde tek bir ışık, sadece uzaktan beni izliyor. koşmak kurtulmak istiyorum bu caddeden yapmayacağım diyorum fakat kendimi bile inandıramıyorum ki bu duruma başkaları inansın.… Okumaya devam et tanımak