beyaz düşler

hayatın gelebileceği en uç noktada masumane bir aşkı yaşamaktı.. adını koyduğum bu huzurla, peri masalına ortak olmaktı.. .. hüznün derinizden döküldüğü, nefesinizin huzura dokunduğu, anlamsız boşlukların azalıp, anlamlı gülüşlerin galip olduğu bir; hayat.. .. hayal edilemeyen, hayal edilenin de ötesinde bir dokunuş, elleri sıcak, ruhu aydınlık bir beden; yorgun ama sessizliğe savaş açan.. güçlü bir… Okumaya devam et beyaz düşler

inanmak

hayatın gariplikleri üzerine oturup, o kadar çok konuşabilirim ki.. kime, niye, neden diye sorgulamaların içerisinde, kaybolup gitmek için bir araç sadece.. .. her seferinde bir yalanın peşinde koşuyoruz, inanmak için yapılan bu yorucu egzersiz.. neden her seferinde düşmek için bir adım daha atıp, düşünce de artık ağlamadan kalkabiliyoruz.. .. birkaç gün önce içimi hüzünle dökerken,… Okumaya devam et inanmak

bekleyiş

aydınlık bir sabahı karşılarken, yatağımda uzanıyorum yine, umarsızca… küçük düşünceler peşinde, savruluyoruz hayat yolunda. mutluluk için ne gerekli.. düşünceler geride kalıyor, yine kaybolan geceyle. anlamsız sorular, uykuyu getiriyor.. düşünceler arasında boğulup, yine uykuya dalıyorum. … hayaller dünyasında yaşamayı, çok seviyorum.. orası sesimi barındırıyor, burası sessizliğimi.. .. hep konuştuğum, düşünmediğim. yalnızca sevdiğim, sevmeyi söylediğim. sevilmeyi bildiğim,… Okumaya devam et bekleyiş

dost

bazen, hayatı anlamlandırmaya çalışırken, bir şeyleri yerine oturtamaz insan, mutluluk giderken, hüzün gelir bazen.. ağlamak istersin. hayattan uzaklaşmak istersin. karşına bir anda birisi çıkar, ne annenin sıcaklığına benzer, ne sevgilinin kollarına. onları genelde kötü günlerde hatırlarsınız. iyi günlerde fark etmezsiniz bile çoğu zaman. çünkü onlar kendilerini çok iyi gizlerler.. .. en son ne zaman, birinin… Okumaya devam et dost

güzellikler yüzünden

kış günü buz gibi soğuk sokaktan, adımını atıp eve girersin, vücudun soğuktan titremekte, ve ellerin buz gibi olmuştur.. gözünü ufacık bir sıcaklık arar. odada seni bekleyen tek şey, kaloriferin seni ısıtacağını sandığın petekleridir. .. bazen de; ellerini o kalorifere koyarsında için titrer ya, üzerinden bir ağırlık kalkar ve uçar. kalbim o denli soğumuştu ki artık,… Okumaya devam et güzellikler yüzünden

gecenin ışığı

sabah olunca yıldızlar ağlarmış gecenin yokluğunda, kaybolurlarmış ortadan.. özlerlermiş ve tüm gün güneşin batmasını beklerlermiş.. gece olduğunda ise, sımsıkı birbirlerine sarılıp, hiç günün ağarmamasını dilerlermiş. sabah olduğunda hallerine üzülseler de, yine gece olacağı için sevinirlermiş. fakat sorun şu ki, gece olduğunda sabah olacak diye üzülmek yerine, o günü nasıl güzel geçirebiliriz diye düşünmektelermiş. ve bunu… Okumaya devam et gecenin ışığı

umutsuzluk

umutların bittiği yerde o iskelede oturuyorum bu gece.. deniz biraz hırçın, dalgalar sahile çok hızlı çarpıyor.. o kadar karanlık ki önümü bile göremiyorum neredeyse.. bütün unsurlarıyla, yalnızlığın nefesini ensemde hissediyorum.. bugün, korkuyorum birazda.. bir ses sordu neden korkuyorsun diye, zaten yalnızsın! daha kötü ne gelebilir ki başına dedi.. haksız da değildi.. .. düşünmeye fırsatım oldu… Okumaya devam et umutsuzluk

tanımak

korkularımın karanlık dünyasında kayboluyorum sokakları ıssız ve bilinmezlerle dolu bir cadde.. yürümeye başlıyorum. her sokakta ayrı bir umutsuzluk ve hatalarla dolu. tepkisiz kaldığım söylemekten utandığım hatalarım ve ben başbaşa kalıyoruz aniden.. önümde tek bir ışık, sadece uzaktan beni izliyor. koşmak kurtulmak istiyorum bu caddeden yapmayacağım diyorum fakat kendimi bile inandıramıyorum ki bu duruma başkaları inansın.… Okumaya devam et tanımak

yalnızlığımın krallığı

yalnızlık.. ne kadar çok hüküm sürdü hayatımda.. bitmek bilmeyen, sonu gelmeyen bir krallık misali.. ve hüzün.. yegâne krallığımın vazgeçilmez mutluluğu.. gözlerimden durmadan çağlayan yaşlar.. tıpkı bir su kaynağı gibi.. sonunun gelmeyeceğini düşündüğüm, uğruna gözyaşları döktüğüm, bembeyaz bulutlarla gördüğüm, yağmur taneleri gibi hüzünlenip, damlayıp.. dudaklarıma düşerek, düğümleniyor.. nefes alamıyorum.. birisi ‘ağlamak kayıp çocuk bu şehirde‘ demişti.… Okumaya devam et yalnızlığımın krallığı

sonbahar

bi sonbahardı gittiğinde, bi toz bulutu alıp götürmüştü kalbimin kırıntılarını, uçuşan kuşlar eşliğinde.. gökyüzüne baktım o an kafamı kaldırıp, yağmur damlaları yüzüme düşmeye başlamıştı.. ve gözyaşlarımla birleşip yanaklarımdan aşağı dökülüyordu.. güneş batarken, geriye dönüp baktığımda kısacık hayatıma, tek bir anı kalmıştı aklımda. beni bana bırakıp gittiğin gün, gözlerim ve gökyüzü.. sadece kahperengi…