hayat gibi

sadece gidişleri izlemekle yetindim,
hayatın benden alıp kopardıklarını
seyretmekle..
..
aslında yaptığımız sadece hayata bok atmaktı..
bahaneler arkasında saklanan kayboluşlardı,
görmek istemediğimiz son’lar..
..
mutluluğu ve mutsuzluğu uçlarda yaşayıp,
arta kalan zamanlarımda tamamen sessizleşiyorum..
..
kaybolmayı seviyorum sonsuz duygular içerisinde,
karanlık gibi..
..
hep mi tek kişilik aşk’ların hükümdarlığında
yaşlanacağım?
..
anlamsız olan cevabı beklemek….
..
hayat hiç beklemediğin bir anda çalan telefon gibi..
sessize alıp susmasını dilemek gibi..
titremesine engel olamıyorsun,
kalp atışların gibi..
..
açsan, ne konuşacağını bilememek gibi..
ne düşündüğünü bilmemek gibi..
..
hayatı spontane yaşayan biri olamamak gibi,
güçlü görünüp, altında ezilmek gibi..
..
görünenden ötesini görebilmek gibi..
inandıklarının yerle bir olması gibi..
..
her şey çok zor olsa da,
kelimelere değil aşk’a inanmak gibi..
..
söylenenlere değil de,
söylenemeyenlere inanmak gibi.
..
tanrı’yı Aşk’ın bakışlarında aramak gibi..
yağmurla yollarda, ıslanmak gibi.
..
karanlığın içinde yer alan bir gülümseme,
ağza sürülen bir parmak “bal” gibi..
..
korkuların ardında saklanılan,
hayatı yaşanılandan farklı kılmak gibi..
..
keşkelerin ardında boğulan, kelimeler gibi.
pişmanlıktan uzak, tir tir titremek gibi..
..
soğuğu tüm bedeninde hapsedip,
inadına sıcacık gülümseyebilmek gibi..
..
rüzgara aldırmadan, saçlarını toparlamak gibi,
soğuk ellerin aksine, sıcacık şarap gibi,
dudaklardan süzülen..
..
bulutların maviliğinden sıkılmış, kırık kalpler gibi..
gri’ye bağlanan yalnızlıklar gibi..
..
yıldızları görmeden, yağmura karışmak gibi..
kokunu hissetmeden, yalnızlığa sarılmak gibi..
..
ankara’dan kaçmak gibi..
ankara’yı sevmek gibi..
..
sesini duymak gibi..
sesinin çıkmaması gibi..
..
birçok düşünce gibi..
hiçbir şey gibi..
..
senin usulca dokunduğun gibi.
benim seni sevdiğim gibi..