özlenen gözyaşları

özlenen gözyaşları gibiydi,
hayat..
yalnız,
masum,
umut dolu..
damlalarla dolup taşan bi kalp,
ağlamaktan şişen gözler gibi.
..
bazen kısa geliyor zaman,
uzatmak istiyor umarsızca.
ne iyi, ne de kötü olsun yanında.
sadece sevgi olsun istiyor,
kalp.
…
bilinmezlere yol alırken,
göz açıp kapayıncaya kadar,
hayattan uzaklaşmak istiyor,
kaçmak istiyor,
koşmak istiyor..
düşünmeden,
inanmadan..
sadece sevgiyi hissetsin içinde,
biraz da,
tozpembe olsun hayat..
gözlerinden gözyaşları,
kar tanesi gibi süzülsün,
karışsın boşluğa..
ve dudaklarına ulaştığında,
eridiğini hissetsin,
kalbinin sıcaklığıyla..
kaybolsun.
görmesinler.
seni sen olduğun için değil,
sadece gerçekten sevebildiğin için,
sevsinler.
..
kaçarken yolda kendine bak.
tüm geçmişin kucaklasın seni,
yanaklarına dokun kendi benliğinin..
hisset.
hatırlamayacaksın nasıl olsa,
o çocuk bilmeyecek,
ileride senin nasıl biri olacağını.
iyi, kötü, her düşünce boş gelsin.
ona sadece sevgiyi aşıla.
o onu hisseder.
çünkü..
yalan yoktur,
ne hislerde,
ne de sözlerde..
o’nun aşk’a olan inancını tazele.
kalbini açsın herkese,
vazgeçmesin.
hüzünle dökmesin gözyaşlarını,
mutluluk getirsin ona yağan kar taneleri..
..
unutma.
sadece bir kere yaşayabiliyorsun
bu saçma hayatı.
sevilmek için var olduğun gibi,
sevmek için de var ol.
ne olursan ol,
aşk olsun içinde.
aşk yoksa..
elveda de, o geçmişteki çocuğa.
unutsun seni ve sevgini..
eğer…
aşk varsa..
özlediğin gözyaşları sarsın,
tüm kalbini.
her zaman,
umutla..