gökkuşağı
bugün her şey biraz daha farklı.. gözlerimi geç kapatıp, erkenden açtım dünyaya.. soğuk bir sabah karşıladı beni, hoş geldin dedi bana. yüzündeki gizli ifadeyi anlayamamıştım, pencereden dışarı bak, dedi. ne var ki ? dedim. bakmazsan göremezsin, dedi. yağmurluydu her…
seçimler.. ve aşk..
hayat bazen, sadece anlık seçimlerden ibarettir. ya yaşamayı seçersin ya da korkup kaçmayı. içinde de tek şey oluşur, ya mutluluk ya da pişmanlık.. pişmanlık herkesin bildiği şeyler, keşkeler ile geçen çok güzel boş zamanlar.. hiç bitmez içeride bir yerde kalır.. …..
sıcak bir gülümseme
gecenin karanlığının içinde, buz gibi odada kayboluyorken ruh, yaşadığı bedeni ısıtabilecek , bir gülümseme arar, yaşamak ister sıcaklığı ve görmek ister o bilinmeyen, içten, candan, saracak olan minik kalbi.. .. ayaklarından başlayıp, tüm vücudunu saran soğuğa karşı…
eskimiş bir yıl
bir yıl daha eskidi.. ne değişti ?.. .. sanırım hiçbirşey. sadece değişen rakamlar. peki ya hayat ? o hep değişiyor. istesen de istemesen de, hep kendi bildiğini okuyor. .. hayatta bazen herşey, aynı kalsın istesekte, çoğu şey, göz açıp kapatıncaya dek geçiyor,…
bir mucize..
nasıldır ne hissettiğini hiç söyleyememesi insanın.. ne gibi kararsızlıklar içerisine düşürebilir bu durum.. ve bir cevap bulabilir mi bu acınacak haline ? sorular. sorular.. kafanın içinde dönen tüm şeyler, sadece sorulardan ibaret. gece, gündüz, yolda, uykuda, hep…
hoşçakal
inanmanın ortasındaki imkânsızlıklar içerisindeyim bugünlerde.. neyin doğru neyin yanlış olduğunu hiç anlayamamak sanki. yarın ölebileceğini bile bile bugünü yaşamak gibi geliyor.. hayatımdaki ufak mutluluk adımlarını atmaktan korkup, büyük kaçış adımlarını atmaktan…
sessiz duygular
gözümü her sabah açtığımda, telefonuma bakıyorum mesaj var mı diye yalnızlığımı görerek hayata yenik başlıyorum. hep.. eskiden bir mesaj görürdüm, sadece günaydın derdi. günaydın demeyle günü, hiç iyi geçer mi insanın? geçiyordu.. o her anlamı içeriyordu, sevmeyi,…
aralık
bir gün bir ışık gördüm. hayatımı aydınlattı. o ışık. ışığım oldu. .. iki senede ne değişti ki. hiçbir şey. ne ben farklıyım. ne de zaman. belki de çok az değişim vardı. sadece, anlıyorum bazı şeyleri. inanmayı. sevmeyi. özlemeyi öğrendim. .. bu ben’im. beni ben…
tanımak
korkularımın karanlık dünyasında kayboluyorum sokakları ıssız ve bilinmezlerle dolu bir cadde.. yürümeye başlıyorum. her sokakta ayrı bir umutsuzluk ve hatalarla dolu. tepkisiz kaldığım söylemekten utandığım hatalarım ve ben başbaşa kalıyoruz aniden.. önümde tek bir…
yalnızlığımın krallığı
yalnızlık.. ne kadar çok hüküm sürdü hayatımda.. bitmek bilmeyen, sonu gelmeyen bir krallık misali.. ve hüzün.. yegâne krallığımın vazgeçilmez mutluluğu.. gözlerimden durmadan çağlayan yaşlar.. tıpkı bir su kaynağı gibi.. sonunun gelmeyeceğini düşündüğüm, uğruna…
sonbahar
bi sonbahardı gittiğinde, bi toz bulutu alıp götürmüştü kalbimin kırıntılarını, uçuşan kuşlar eşliğinde.. gökyüzüne baktım o an kafamı kaldırıp, yağmur damlaları yüzüme düşmeye başlamıştı.. ve gözyaşlarımla birleşip yanaklarımdan aşağı dökülüyordu.. güneş batarken,…
başlangıç
hayatlardaki geçişler, bitişler ve başlangıçlar hep zor olmuştur. en kolay başlangıç; yaz’dan sonbahar’a geçerken yapraklarını döken ağaçları izlemek belkide.. düşen yapraklarda kendini görmek.. kendi hayatının düşüşünü izlemek gibi.. bilinmez sebeplerden,…