bir mucize..

nasıldır ne hissettiğini hiç söyleyememesi insanın..
ne gibi kararsızlıklar içerisine düşürebilir bu durum..
ve bir cevap bulabilir mi bu acınacak haline ?
sorular.
sorular..
kafanın içinde dönen tüm şeyler,
sadece sorulardan ibaret.
gece, gündüz, yolda, uykuda,
hep bir neden sorusu..
peki ya sonuç?
susmak..
ve akabinde gelen,
kararsızlıklar..
asıl soru şu ki,
en son ne zaman gerçekten,
istediğin bir şeyi yaptın ?
ne zaman iyi ki var’ım dedin ?
ve ne zaman gerçekten sevildin ?
bulabiliyor musun bunun cevaplarını ?
bulabildiğin tek şey var aslında.
üzülmek..
bunu yapıyor düşünceler.
sonuca ulaşmayı deneyip,
başaramayınca korkak bir tavuk gibi,
sadece gözlerindeki damlalarını,
sana karşı kullanıyor.
çünkü o;
senden daha fazla korkuyor..
kalbin mi aklın mı diye sorduğunda kendine,
o da biliyor kalbini seçeceğini…
..
her şey bir yana..
hayatımda ilk kez,
bir mucize bekliyorum,
gözümü açacak,
mutluluğumu getirecek,
elimden tutacak..
kim bilir..
bir gün,
belki bir şey olur..