düşünüyorum da bazen;
hep dinleyen oldum,
anlatılanları dinledim.
hep susan oldum,
söylenenleri uyguladım.
hep seven oldum,
gidenleri izledim.
hep üzülen oldum,
sessizce yaşamaya çalıştığım,
için…
..
sessizliği seviyorum,
huzuru içinde barındırıyor.
hayal kırıklıkları,
hüzünleri,
mutsuzlukları,
ümitsizliği,
en azından bana göre,
barındırmıyor..
..
sessizlikle,
çoğu şey güzelce yaşanabiliyor.
sessizsinizdir aslında,
çoğu zaman…
aşık olduğunuzda,
öpüşmek istediğinizde,
gözleriniz dolduğunda,
el ele tutuştuğunuzda,
mutlu olduğunuzda,
mutsuz olduğunuzda..
..
huzur için çoğu zaman,
gözyaşlarımın düşüşünü dinliyorum.
çoğu zaman iç huzurda buluyorum,
tüm güzellikleri..
..
insanlar umursamaz,
insanlar unutkan,
insanlar..
..
hayatımıza yön veren,
binlerce etkenden
sadece bir tanesi,
insanlar..
kendimizi düşünürüz çoğu zaman.
bu yüzden unuturuz bi çok şeyi..
sevmeyi de,
severken sevilmeyi de..
..
kusursuz değiliz.
insanız.
..
yine ne yazdığımı bilmeden,
başladım.
nerede bitireceğimi ise,
bilmiyorum..
odaklanamıyorum,
ne hayata..
ne de başka bir şeye..
dağılıyor dikkatimiz.
hep etkilendiğimiz,
seslerle..
..
bu yüzden sessizliği,
çok seviyorum..
hüzünleri,
hayata dahil etmenin,
bu kadar çok kolay olduğu hayatta;
hâlâ en güzel şey,
dinlemek sanırım..
..
bi gün.
dinleyecek birisi olmayacak.
harcadığınız o anlara,
akıp giden zamanlara,
hüzünle bakıp,
üzüleceksiniz.
hani bi gün.
çekip gittiğimde,
dinlemeyi bıraktığımda..
hayata karşı
ne anlatacaksınız,
merak ediyorum..
..
siz boş şeylerle,
o anları harcasanız da…
ben sizi,
dinledikçe tanıyorum,
tanıdıkça dinliyorum.
sizi dinlemeyi seviyorum.
ya siz ?
Yorumlar
“sessizlik” için 5 yanıt
kahperengi’ni okumayı seviyorum.sessizlik çok şey anlatıyor.dinliyorum.anlıyorum.ve çoğalıyorum.
sessizlik bile anlatmaya çalıştığım çok şeyi barındırıyor insanlara karşı, ama insanlar sadece yaşamaya gelmişler dünyaya, kimseyi umursamadan.
çok teşekkür ederim.
Kendinizi o kadar güzel ifade etmişsiniz ki daha ne söylenebilir bilmiyorum..
insanlar duyarsız evet fakat; siz bunları onlara hatırlatmadığınız sürece de duyamazlar sizi. dinlemek de çok güzel birşey. bazen de bir tebessümle eşlik etmek sohbete. fakat bir o kadar da güzel paylaşmak.. sessizlik hayatın bütünü olmalı mı bilmiyorum. belki de sadece bir sığınak olmalı, dünyadan sıkıldığınız an kendinizi kurtarabilceğiniz bir yer…
siz konuşmalısınız anlatmalısınız susmamalısınızzz.
sessizliğe bürünmek zor bir şey, burada sessizliği anlatırken bile aslında sessizliğin sesi olmuş oluyorsunuz şiirinizle,gerçekten dinleyebilmek ne kadar mühim,aslında yarım kulak dinlendiğinizi bile bile yine de dinleyenlerdensiniz,kendimden bildim,çünkü insanlara paha biçmeden değer veriyorsunuz ve bunu son dizeleriniz anlatıyor-bayıldm bu kısma-her zaman susulmuyor her zaman konuşulmuyor da, bütün duygular yaşanmışlıklar devirdaim içinde.
Yollarda gri asfaltlar yerine güneş olacak sanırım ben konuştuğumda.
Teşekkürler ve tebrikler…