bir rüya

burası benim için bir günlük gibi
hatıralarım, anılarım..
tüm hayatım belki de..
bu sayfalarda yazılı..
..
bu sabah bir rüya gördüm..
hiç tanımadığım bir kızla beraberdim.
gerçek hayatta hiç görmediğim,
şimdi bile yüzünü hatırlayamadığım..
..
bir deniz kıyısıydı..
sahil ile şehri birbirine bağlayan,
bir tahta köprü vardı..
büyük ve geniş..
..
tam ortasına oturmayı tercih etmişti,
bende yanına oturdum ve sarıldım.
elleri, ellerimi tuttu..
o kadar güzeldi ki..
..
uyandığımda yüzüm hiç gülümsemezdi.
bugün ilk kez, gülümseyerek uyandım..
ilk kez huzurluydum..
hem de tahmin edemeyeceğim kadar..
..
o köprünün üzerinde dalgaları izledik.
rüya bu ya..
büyük dalgalar vardı..
gökkuşağı gibiydi renkleri..
..
mavi, mor, turuncu, yeşil..
renkli bir huzurum vardı,
hiç görmediğim..
umutluydum da..
..
orada benimle olduğu için çok teşekkür ettim,
kimsenin huzur vermediği bana,
o vermişti kendinde kalan son huzuru.
ve gülümsedi..
..
konuştuk biraz..
öyle yabancı değildi konuşmalar..
ne söylese dinlerdim ki zaten..
hiçbir şeye itiraz edemezdim..
..
bir an üzüldüm..
durdum ve ne zaman gideceksin dedim..
neden bilmiyorum ama,
burada yaşamıyordu gibi..
..
bütün bunlar için fazla gerçekti belki de..
“gitmeyeceğim ki” dedi ve
dönüp bana baktı kızgın bakışlarla..
gülümsedim..
..
o kadar çok mutlu oldum ki,
gülümseyerek gözlerimi açtım yatağımda..
..
bazen hayallerde yaşanır ya mutluluklar..
öyle mutluluktu benimkisi..
hiç tanımadığım birinin yanımda olup
elimi tutması ve gülümsemesiydi.
..
işin kötüsü ben rüya görsem de,
kalktığımda hatırlamazdım..
bilmiyorum sebebini..
bu sefer farklıydı.
..
tanımadığım birini özledim,
ilk kez.
belki bir gün,
tekrar görebilirim..
..
sonbaharı mı bekledin..
kalbimi gülümsetmek için…
gerçek olmadığını bilsem de..
teşekkürler sana.
..
tüm kalbimle…
ve dökülen iki damla gözyaşımla..

6 yorum

  1. Yazını okuyunca aklıma Slyvia Plath’ın Deli Kızın Aşk Şarkısı isimli şiiri geldi…
    Bütün dünya ölüme düşer kapattığımda gözlerimi;
    Açarım gözkapaklarımı ve doğar herşey yeniden.
    (Sanıyorum kafamdan uydurdum seni.)

    Yıldızlar vals yaparlar, kırmızı ve mavi,
    Ve keyfi bir siyahlık dörtnal peşinden:
    Bütün dünya ölüme düşer kapattığımda gözlerimi.

    Düşledim büyüyle beni yatağa çektiğini
    Ve çılgınca öptüğünü, delice şarkı söylediğini.
    (Sanıyorum kafamdan uydurdum seni.)

    Devrilir gökten Tanrı, solar cehennem ateşleri:
    Melek ve Şeytan’ın adamları çeker giderken:
    Bütün dünya ölüme düşer kapattığımda gözlerimi.

    son 2 kıtayı paylaşmadım ki sen içinde umut olan daha iyi bir son yazabil 🙂 ne de olsa gözler senin istediğin zaman aradığın şey görebilirsin :)yeter ki arada kapa gözlerini…

  2. bir ilkti benim için, rüya görmem diyemiyorum, herkes görür fakat hiçbirini hatırlamam bu rüyaların. o kadar yorgun uyanırım ki, ilk defa bi gülümsemeyle uyanmak çok bambaşkaydı.

  3. 🙂 benim de şunca yıllık hayatımda bir kez başıma geldi ki rüya görürüm hatta bıcır bıcır konuşurum rüyamda 😀 gülümseyerek uyandığım rüyamda ise konserdeydim ve bir şarkıya eşlik ediyordum 🙂 2 yıl oldu sanırım bir daha öyle uyanmadım… belki de inception misali dürtmeleri kaçırıyoruz :))

  4. Ne hoş hayatın böyle oyunlar oynaması. Benim de bu tarz bir rüyam var, paylaşmak isterim. Üzerinden yedi-sekiz yıl geçmesine rağmen unutmadığım bir rüya… Güneş gökyüzünden yere inmiş güya ama hava buz gibi. Nasıl kamaşıyor gözlerim yinede o denli üşüyorum. İçimdende sövüyorum bi yandan; nasıl iş bu, hem dibimize gelmiş hem donuyoruz! Sonra biri çıkıyor güneşin içinden. Önce seçemiyorum yüzünü. Sonra anlıyorum kim olduğunu, yüzünü görmüyorum ama anlıyorum. Babam… Yürüyor, yürüyor. Bi an önce gelsin istiyorum yanıma. Ama yok, yol bir türlü bitmiyor. Bu kez ben koşmaya başlıyorum ona doğru. Sabırsız kızım diyor bana. Gülümsüyor. Gülümsüyorum. Uyanıyorum, rüyadaki gibi gülümsemeye devam… Başka bir rüya hatırlamıyorum zaten bunun haricinde.
    Şiir de çok güzel. Elinize sağlık.

  5. ben ise, ona öyle sıkı sarılmıştım ki, sanki hiç gitmeyecekmiş gibi… hala özlüyorum o halimi ve huzurun verdiği mutluluğu hissedebilmeyi.. öyle özledim ki..

Yorum Gönderin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

19 − 10 =