Etiket: yalnızlık
-
sadece bir kelime
bazen bir şeyleri denemekten korkar ya insan.. korkuyor artık sevmeye.. denemeye dahi.. ki, pişmanlıklar ve keşkelerle boğuşmak yerine, kendini kaptırıp ne olursa olsun koşan insan; bile… artık korkuyor.. .. insanlar. artık o kadar çok başkalaştı ki, ne konuşabileceğin ne de güvenebileceğin insanlar artık yok! sevmeyi bile unutmuşlar, güven bunun yanında ne anlam ifade eder ki..…
-
hayat dediğim; yalnızlık
bir sonbahar sabahı, bu şehirde gözlerini kapatıp uykuya dalmak.. her ne kadar bağlanamasam da bu şehre, hala.. sonbahar bir başka yaşanıyor.. .. özlemişim bu şehrin yağmurunu, ve yağmur sonrası toprak kokusunu.. .. zor.. .. kalbinin bu mevsimde, bu kadar yorgun olması, insanın sessizliğini daha da büyütüyor. o kadar ki; anlamsızlıkların içinde kaybolmak, burada o kadar…
-
güzellikler yüzünden
kış günü buz gibi soğuk sokaktan, adımını atıp eve girersin, vücudun soğuktan titremekte, ve ellerin buz gibi olmuştur.. gözünü ufacık bir sıcaklık arar. odada seni bekleyen tek şey, kaloriferin seni ısıtacağını sandığın petekleridir. .. bazen de; ellerini o kalorifere koyarsında için titrer ya, üzerinden bir ağırlık kalkar ve uçar. kalbim o denli soğumuştu ki artık,…
-
rüya
bir rüya gördüm.. uzun zamandır uzak kalan tüm herşeyi. neler hayal ettiğimi, neler yaşadığımı ve olumsuzlukları.. istediğim şeyleri o kadar çok unutmuşum ki, bu ruhsuz şehirde; hangi umutları beslediğimi, ne yapmak istediğimi.. o kadar açıkça göz ardı edilmiş ki, yüzüme vurulduğunda üzüldüm kendi halime.. .. bir film izledim.. bir şeyler anlatmaya çalıştı bana.. ve gözlerimden…
-
umutsuzluk
umutların bittiği yerde o iskelede oturuyorum bu gece.. deniz biraz hırçın, dalgalar sahile çok hızlı çarpıyor.. o kadar karanlık ki önümü bile göremiyorum neredeyse.. bütün unsurlarıyla, yalnızlığın nefesini ensemde hissediyorum.. bugün, korkuyorum birazda.. bir ses sordu neden korkuyorsun diye, zaten yalnızsın! daha kötü ne gelebilir ki başına dedi.. haksız da değildi.. .. düşünmeye fırsatım oldu…
-
zor mu
bugün bir sessizlik hakim, bedenimde.. yalnızlığını özlemiş gibi yine.. evet, özledi.. sebepsiz hem de. .. yorgun bugün ruhu.. ve kalbi çok yorgun.. sarılıp rüzgara, uçmak istercesine, korkularını silmek istiyor.. korkular, tek kişilik midir ki, aşmak, tek başına olsun.. .. kalbim sızlıyor.. çok.. gözlerimden bir damla geliyor. üzgün bugün o da.. anlam katmak istiyor hayata. diğer…
-
sıcak bir gülümseme
gecenin karanlığının içinde, buz gibi odada kayboluyorken ruh, yaşadığı bedeni ısıtabilecek , bir gülümseme arar, yaşamak ister sıcaklığı ve görmek ister o bilinmeyen, içten, candan, saracak olan minik kalbi.. .. ayaklarından başlayıp, tüm vücudunu saran soğuğa karşı bedenle ruha birkaç şey eşlik eder.. damarlarda dolaşan kan, mutlulukla atan kalp, ve bir çift tatlı söz. ..…
-
sessiz duygular
gözümü her sabah açtığımda, telefonuma bakıyorum mesaj var mı diye yalnızlığımı görerek hayata yenik başlıyorum. hep.. eskiden bir mesaj görürdüm, sadece günaydın derdi. günaydın demeyle günü, hiç iyi geçer mi insanın? geçiyordu.. o her anlamı içeriyordu, sevmeyi, sevilmeyi, değer vermeyi, inanmayı, dile getirmeyi.. o tek kelime bambaşkaydı.. hep. şimdi ise telefonum, bir çalar saatten farksız,…
-
aralık
bir gün bir ışık gördüm. hayatımı aydınlattı. o ışık. ışığım oldu. .. iki senede ne değişti ki. hiçbir şey. ne ben farklıyım. ne de zaman. belki de çok az değişim vardı. sadece, anlıyorum bazı şeyleri. inanmayı. sevmeyi. özlemeyi öğrendim. .. bu ben’im. beni ben yapan, sessizliğimdeki biz’im..
-
yalnızlığımın krallığı
yalnızlık.. ne kadar çok hüküm sürdü hayatımda.. bitmek bilmeyen, sonu gelmeyen bir krallık misali.. ve hüzün.. yegâne krallığımın vazgeçilmez mutluluğu.. gözlerimden durmadan çağlayan yaşlar.. tıpkı bir su kaynağı gibi.. sonunun gelmeyeceğini düşündüğüm, uğruna gözyaşları döktüğüm, bembeyaz bulutlarla gördüğüm, yağmur taneleri gibi hüzünlenip, damlayıp.. dudaklarıma düşerek, düğümleniyor.. nefes alamıyorum.. birisi ‘ağlamak kayıp çocuk bu şehirde‘ demişti.…