maskeler

hayatta ne kadar yalnız olduğumuz gerçeğini aslında hiçbir şey değiştirmiyor.. .. dostlarımın dostsuzluğunu, güvendiğim insanların güvensizliğini izliyorum uzaktan.. .. ayna tutamıyorum onlara, aramızda bir cam. onlar duvarların ardında, ben dört duvarın arasında, sıkışmış bir halde, yine de acıyorum onlara.. .. aslında çok büyük şeylerin değil ufak hesapların ardında kaybediyoruz, insanlığımızı.. .. bir seferde değil, her… Okumaya devam et maskeler

kendim’e

karanlığa karış bu gece, sessizce.. .. umursamadan, umursanmadan, hiç kimseyi duymadan, hiç kimseyi dinlemeden.. .. aldırmadan o insanların, lanet olasıca yüzlerine. .. aldanmadan o kahrolası sahtekarların, sahte gülüşlerine. .. kaptırmadan kendini bu sahte dünyanın, yalandan esen rüzgarıyla gelen o baharlarına. .. saklanmadan yine ama yine koş, bekleme, bekletmesinler! .. anlatmaya çalıştıkça battığın o çukurdan, çıkmaya… Okumaya devam et kendim’e

aşk ol’mak gibi

bugün suskunluklarımın, doğum günü. her sonbahar, bir diğerinden daha zor geliyor. ağırlaşıyor. ağırlaştırıyor bedenimi.. .. neyi özlüyorum, neyi istiyorum, neyi bekliyorum. .. artık ben de bilmiyorum. .. yolculukların bitmesinden çok, başlamasını sevdim hep. ait olduğun, veya öyle hissettiğin, o koca şehirden, kaçarak aldatıyormuşsun gibi.. .. ama, öyle güzel bir histir ki o.. çünkü o his,… Okumaya devam et aşk ol’mak gibi

hoşgeldim hayata

yürünmesi gereken yollar, yazılması gereken notlar var. daha.. .. karanlıkların içinde kaybolurken, aydınlığa ulaşmak için umut var. hâlâ.. .. sevgilerin peşinde koştururken, yalnızlıklarla boğuşmak için güç var. daha.. .. korku denizinde çırpınırken, insanlara inanmak için bi his var. hâlâ.. .. acımasız sözlere direnirken, karşılık vermek için birkaç kelime var. daha.. .. acıtan kelimelerle kırılırken, acıyan… Okumaya devam et hoşgeldim hayata

bekleyiş

aydınlık bir sabahı karşılarken, yatağımda uzanıyorum yine, umarsızca… küçük düşünceler peşinde, savruluyoruz hayat yolunda. mutluluk için ne gerekli.. düşünceler geride kalıyor, yine kaybolan geceyle. anlamsız sorular, uykuyu getiriyor.. düşünceler arasında boğulup, yine uykuya dalıyorum. … hayaller dünyasında yaşamayı, çok seviyorum.. orası sesimi barındırıyor, burası sessizliğimi.. .. hep konuştuğum, düşünmediğim. yalnızca sevdiğim, sevmeyi söylediğim. sevilmeyi bildiğim,… Okumaya devam et bekleyiş

vuslat

gece öyle karanlık ki. telefonun yansıyan ışığıyla, camda yansıyan kendimi görüyorum. gözlerimi kapattığımda, seni görüyorum. hayalle gerçek, o kadar ince çizgideki… aşk’ı tanımlamak nasıl zorsa, aşk’ı geride bırakıp gitmekte çok zor. ama.. yağmur damlalarını senin yanında hissetmek, bambaşka…. … sevmek bazen çok ağır geliyor. sevildiğini bilmek, sevdiğini bilmek, ama, gözlerindeki gidişi izlemek.. canımı çok acıtıyor..… Okumaya devam et vuslat

gece

akıp giderken zaman, ellerimden.. gece, ağır ağır karşılıyor beni ucunda. ve kanatlarım.. o kadar yorgun ki, var olmak için çırpınışlarım, sadece bir-iki adım ilerletebiliyor beni.. .. yıldızları görmüyorum uzun zamandır, yaşamaya çalışmanın, o saçma yorgunluğu.. her şeyi öyle bir ele geçirdi ki.. kaybolup gidiyoruz karanlıklar içerisinde.. .. o kadar çok karışığım ki. .. sessizce’yi dinliyorum.… Okumaya devam et gece

aydınlıkta kaybolmak

hayatımın üzerinde gezinen, kar tanelerini hissediyorum bu gece. ve soğuk bir günün ardından, yaşanan yorgunlukları.. hayat ne kadar kısa hale gelmiş, ve bi o kadar bize sorun çıkarır olmuş. konuşmak için çabalarken bile, aslında kendin ile paylaşmak bazı şeyleri.. zor. . gözlerim yavaşça kapanıyor her seferinde, ama sonunda karanlığa aldırmıyor bedenim. yürümeye çalışıyor dar sokaklarda… Okumaya devam et aydınlıkta kaybolmak

olgunlaşmak

insanların bencil hayatında ki tek sorun, kendi hatalarıyla doğan sonuçlara katlanmak yerine, karşı tarafa katlanamamaları. belki de yalnızlığın en güzel yanı, bu. kendi hataların ile, her seferinde yüzleşmek zorunda kalıyorsun. alışıyorsun da bu duruma. .. hatalar insan ürünü. insan hata yaparak öğreniyor.. deneyerek, hissederek, anlamlaştırarak ve de.. anlamsızlaştırarak.. ama yüzsüzlüğü de böyle öğreniyor.. kaçıp gitmek… Okumaya devam et olgunlaşmak

dost

bazen, hayatı anlamlandırmaya çalışırken, bir şeyleri yerine oturtamaz insan, mutluluk giderken, hüzün gelir bazen.. ağlamak istersin. hayattan uzaklaşmak istersin. karşına bir anda birisi çıkar, ne annenin sıcaklığına benzer, ne sevgilinin kollarına. onları genelde kötü günlerde hatırlarsınız. iyi günlerde fark etmezsiniz bile çoğu zaman. çünkü onlar kendilerini çok iyi gizlerler.. .. en son ne zaman, birinin… Okumaya devam et dost