Etiket: sonbahar
-
mutluluk kekleri
bazen neden yalnızlığı seçtiğimi, çok daha iyi anlıyorum. bazen içine düşsem de, kimsenin triplerine katlanamıyorum. .. kimsenin de benim mutsuzluğuma katlanmasını, hiç ama hiç istemiyorum. bu yüzden sevdiğim bir söz gibi, “biriyle mutsuz olacağıma, yalnız mutsuz olurum daha iyi.” düşüncelerini hep benimsiyorum.. .. ne bir kelimeyi, ne bir düşünceyi, bazen sadece sessizliği benimsiyorum. .. ve…
-
son demler
bugün kızgınım aslında insanlara.. neden bu kadar ruhsuzlaştılar.. ve biraz da kendimize kızgınım.. güzel olanı anlatamadığımız için.. .. kasım. güzel başlangıçların zamanıdır, dense de insanların artık umutsuzlaştığı bir dönem olmaya yüz tuttu. .. bazısı kimin neden paylaştığını anlayamadı, bazısı klişelere takıldı.. .. içeride kalan biraz olsun umudun belgesi aslında, bakmaktan öte görmeye çabalayanların, kendilerini kaybetmeden…
-
umut-suz
hayatı nedensiz yaşayanlardan olabilmek ne güzeldi. bir çocuğun saflığındaki yaşamın değişebileceğini görmek.. farkında olmadan ağırlaşan bedenimizi taşımak gibi, hayatı da taşımak çok zor geliyordu artık.. .. bir umut tanesini ellerinde taşıyan, renkli gözlü bir çocuk gibiydi hayat. bir şeyleri kırıp döktüğü için içinizden çok kızsanız da, gözlerine baktığınızda kıyılmazdı hiç.. .. o küçük çocuk yerini…
-
aşk ol’mak gibi
bugün suskunluklarımın, doğum günü. her sonbahar, bir diğerinden daha zor geliyor. ağırlaşıyor. ağırlaştırıyor bedenimi.. .. neyi özlüyorum, neyi istiyorum, neyi bekliyorum. .. artık ben de bilmiyorum. .. yolculukların bitmesinden çok, başlamasını sevdim hep. ait olduğun, veya öyle hissettiğin, o koca şehirden, kaçarak aldatıyormuşsun gibi.. .. ama, öyle güzel bir histir ki o.. çünkü o his,…
-
bir rüya
burası benim için bir günlük gibi hatıralarım, anılarım.. tüm hayatım belki de.. bu sayfalarda yazılı.. .. bu sabah bir rüya gördüm.. hiç tanımadığım bir kızla beraberdim. gerçek hayatta hiç görmediğim, şimdi bile yüzünü hatırlayamadığım.. .. bir deniz kıyısıydı.. sahil ile şehri birbirine bağlayan, bir tahta köprü vardı.. büyük ve geniş.. .. tam ortasına oturmayı tercih…
-
gece
akıp giderken zaman, ellerimden.. gece, ağır ağır karşılıyor beni ucunda. ve kanatlarım.. o kadar yorgun ki, var olmak için çırpınışlarım, sadece bir-iki adım ilerletebiliyor beni.. .. yıldızları görmüyorum uzun zamandır, yaşamaya çalışmanın, o saçma yorgunluğu.. her şeyi öyle bir ele geçirdi ki.. kaybolup gidiyoruz karanlıklar içerisinde.. .. o kadar çok karışığım ki. .. sessizce’yi dinliyorum.…
-
sahte rüyalar
kalbim sonbahar gibi bu sabah.. kalbimin tam ortasında, yaşlı bir ağaç misali, üzerine kazınan yaralar.. .. kırılmış bir kalp, dökülen yapraklar gibi.. her tarafa saçılmış, esen şiddetli rüzgarlarla.. dayanamamış hayatta kalmaya.. .. aldatıcı bi günün başlangıcındayım halen.. güzellikler arkasına saklanan, boş ruhları izliyorum.. inandırıcı değillermiş aslında. bazı şeyleri görebilmek için, dikkatli bakmak gerekiyormuş.. olmayan yalanları…
-
dost
bazen, hayatı anlamlandırmaya çalışırken, bir şeyleri yerine oturtamaz insan, mutluluk giderken, hüzün gelir bazen.. ağlamak istersin. hayattan uzaklaşmak istersin. karşına bir anda birisi çıkar, ne annenin sıcaklığına benzer, ne sevgilinin kollarına. onları genelde kötü günlerde hatırlarsınız. iyi günlerde fark etmezsiniz bile çoğu zaman. çünkü onlar kendilerini çok iyi gizlerler.. .. en son ne zaman, birinin…
-
hayat dediğim; yalnızlık
bir sonbahar sabahı, bu şehirde gözlerini kapatıp uykuya dalmak.. her ne kadar bağlanamasam da bu şehre, hala.. sonbahar bir başka yaşanıyor.. .. özlemişim bu şehrin yağmurunu, ve yağmur sonrası toprak kokusunu.. .. zor.. .. kalbinin bu mevsimde, bu kadar yorgun olması, insanın sessizliğini daha da büyütüyor. o kadar ki; anlamsızlıkların içinde kaybolmak, burada o kadar…