Etiket: düşünceler
-
hayat gibi
sadece gidişleri izlemekle yetindim, hayatın benden alıp kopardıklarını seyretmekle.. .. aslında yaptığımız sadece hayata bok atmaktı.. bahaneler arkasında saklanan kayboluşlardı, görmek istemediğimiz son’lar.. .. mutluluğu ve mutsuzluğu uçlarda yaşayıp, arta kalan zamanlarımda tamamen sessizleşiyorum.. .. kaybolmayı seviyorum sonsuz duygular içerisinde, karanlık gibi.. .. hep mi tek kişilik aşk’ların hükümdarlığında yaşlanacağım? .. anlamsız olan cevabı beklemek…. ..…
-
artan korkular
büyüdükçe korkularımızın azalacağına, öyle çok inanırız ki.. hiç gerçekleşemeyişinin, en büyük sebebi belki de.. .. aslında, korkular bizi hayata bağlayan, en ufak dala tutunmamızı sağlayan.. inançlarla dolu bir yolda. yalnızlığın en büyük ayak izleri belki de.. .. sebebi bilinmiyor aslında, unuttuğumuz duyguları, hatırlamaya çalışıyoruz her seferinde.. düşüncelerimiz yavaşlıyor.. ama hislerimiz artıyor.. .. sanırım tekrardan, bu…
-
maskeler
hayatta ne kadar yalnız olduğumuz gerçeğini aslında hiçbir şey değiştirmiyor.. .. dostlarımın dostsuzluğunu, güvendiğim insanların güvensizliğini izliyorum uzaktan.. .. ayna tutamıyorum onlara, aramızda bir cam. onlar duvarların ardında, ben dört duvarın arasında, sıkışmış bir halde, yine de acıyorum onlara.. .. aslında çok büyük şeylerin değil ufak hesapların ardında kaybediyoruz, insanlığımızı.. .. bir seferde değil, her…
-
hâlâ acıyor
bir çok kelime var biriken.. arkasında da seslendirilmeyi bekleyen cümleler.. ardı arkası kesilmeyen, birbiri arkasına, incecik iple tutturulmuş, kopunca başka yerlere sürüklenebilecek.. kullanımı zor kelimeler. .. söylenecek o kadar söz var ki.. dilimize yapışan, kurtulmayı bekleyen.. .. güneşin doğuşunu izliyorum, her sabah. istisnasız.. gülümsemek ile, hüzün arasında kayboluyorum, sabahın aydınlığında.. .. bazen düşünüyorum; herkes canla…
-
bekleyiş
aydınlık bir sabahı karşılarken, yatağımda uzanıyorum yine, umarsızca… küçük düşünceler peşinde, savruluyoruz hayat yolunda. mutluluk için ne gerekli.. düşünceler geride kalıyor, yine kaybolan geceyle. anlamsız sorular, uykuyu getiriyor.. düşünceler arasında boğulup, yine uykuya dalıyorum. … hayaller dünyasında yaşamayı, çok seviyorum.. orası sesimi barındırıyor, burası sessizliğimi.. .. hep konuştuğum, düşünmediğim. yalnızca sevdiğim, sevmeyi söylediğim. sevilmeyi bildiğim,…
-
gece
akıp giderken zaman, ellerimden.. gece, ağır ağır karşılıyor beni ucunda. ve kanatlarım.. o kadar yorgun ki, var olmak için çırpınışlarım, sadece bir-iki adım ilerletebiliyor beni.. .. yıldızları görmüyorum uzun zamandır, yaşamaya çalışmanın, o saçma yorgunluğu.. her şeyi öyle bir ele geçirdi ki.. kaybolup gidiyoruz karanlıklar içerisinde.. .. o kadar çok karışığım ki. .. sessizce’yi dinliyorum.…
-
biliyor musun ?
bir gün uyandım erkenden, gözümü açtığımda bambaşka bir yerdeydim, korkularla dolu.. .. bir his var odaları aşıp gelen, bir ışık var sevimli gözlerden süzülen, ve bunun yanında, etrafını çevreleyen sınırsız korkular.. yarıp geçmek istiyorsun onları, ama az ileride sorular seni bekliyor. kendinden emin misin, evet. peki ya ondan? belki.. neden? cevap karmaşık mı bu kadar?…
-
sıcak bir gülümseme
gecenin karanlığının içinde, buz gibi odada kayboluyorken ruh, yaşadığı bedeni ısıtabilecek , bir gülümseme arar, yaşamak ister sıcaklığı ve görmek ister o bilinmeyen, içten, candan, saracak olan minik kalbi.. .. ayaklarından başlayıp, tüm vücudunu saran soğuğa karşı bedenle ruha birkaç şey eşlik eder.. damarlarda dolaşan kan, mutlulukla atan kalp, ve bir çift tatlı söz. ..…
-
bir mucize..
nasıldır ne hissettiğini hiç söyleyememesi insanın.. ne gibi kararsızlıklar içerisine düşürebilir bu durum.. ve bir cevap bulabilir mi bu acınacak haline ? sorular. sorular.. kafanın içinde dönen tüm şeyler, sadece sorulardan ibaret. gece, gündüz, yolda, uykuda, hep bir neden sorusu.. peki ya sonuç? susmak.. ve akabinde gelen, kararsızlıklar.. asıl soru şu ki, en son ne…