bugün her şey biraz daha farklı.. gözlerimi geç kapatıp, erkenden açtım dünyaya.. soğuk bir sabah karşıladı beni, hoş geldin dedi bana. yüzündeki gizli ifadeyi anlayamamıştım, pencereden dışarı bak, dedi. ne var ki ? dedim. bakmazsan göremezsin, dedi. yağmurluydu her yer, üşümüşüm yatağımda, sanırım.. sebebi bu yüzden.. kalktım, diğer pencereye koştum.. nereye, dedi. bir şeye bakmam… Okumaya devam et gökkuşağı
Yazar: Kahperengi
seçimler.. ve aşk..
hayat bazen, sadece anlık seçimlerden ibarettir. ya yaşamayı seçersin ya da korkup kaçmayı. içinde de tek şey oluşur, ya mutluluk ya da pişmanlık.. pişmanlık herkesin bildiği şeyler, keşkeler ile geçen çok güzel boş zamanlar.. hiç bitmez içeride bir yerde kalır.. .. mutluluk ise bambaşkadır, güneş ışık tutar gülümsemenize, tamamıyla enerji dolar, bedeniniz ve ruhunuz. kalbiniz… Okumaya devam et seçimler.. ve aşk..
sıcak bir gülümseme
gecenin karanlığının içinde, buz gibi odada kayboluyorken ruh, yaşadığı bedeni ısıtabilecek , bir gülümseme arar, yaşamak ister sıcaklığı ve görmek ister o bilinmeyen, içten, candan, saracak olan minik kalbi.. .. ayaklarından başlayıp, tüm vücudunu saran soğuğa karşı bedenle ruha birkaç şey eşlik eder.. damarlarda dolaşan kan, mutlulukla atan kalp, ve bir çift tatlı söz. ..… Okumaya devam et sıcak bir gülümseme
eskimiş bir yıl
bir yıl daha eskidi.. ne değişti ?.. .. sanırım hiçbirşey. sadece değişen rakamlar. peki ya hayat ? o hep değişiyor. istesen de istemesen de, hep kendi bildiğini okuyor. .. hayatta bazen herşey, aynı kalsın istesekte, çoğu şey, göz açıp kapatıncaya dek geçiyor, tutulmuyor. .. geriye dönüp baktığımda çok şey yaşamışım. yalnız geçirdiğim zamanlarda, mutlu olduğum… Okumaya devam et eskimiş bir yıl
bir mucize..
nasıldır ne hissettiğini hiç söyleyememesi insanın.. ne gibi kararsızlıklar içerisine düşürebilir bu durum.. ve bir cevap bulabilir mi bu acınacak haline ? sorular. sorular.. kafanın içinde dönen tüm şeyler, sadece sorulardan ibaret. gece, gündüz, yolda, uykuda, hep bir neden sorusu.. peki ya sonuç? susmak.. ve akabinde gelen, kararsızlıklar.. asıl soru şu ki, en son ne… Okumaya devam et bir mucize..
hoşçakal
inanmanın ortasındaki imkânsızlıklar içerisindeyim bugünlerde.. neyin doğru neyin yanlış olduğunu hiç anlayamamak sanki. yarın ölebileceğini bile bile bugünü yaşamak gibi geliyor.. hayatımdaki ufak mutluluk adımlarını atmaktan korkup, büyük kaçış adımlarını atmaktan çekinmiyorum her seferinde.. bu her şeye veda etmekten korkup mutlu olamamak gibi. karanlık sokaklarda yolunu bulmaya çalışmak, içten gülümseyebileceğin bir yüz aramak, düşmemek için… Okumaya devam et hoşçakal
sessiz duygular
gözümü her sabah açtığımda, telefonuma bakıyorum mesaj var mı diye yalnızlığımı görerek hayata yenik başlıyorum. hep.. eskiden bir mesaj görürdüm, sadece günaydın derdi. günaydın demeyle günü, hiç iyi geçer mi insanın? geçiyordu.. o her anlamı içeriyordu, sevmeyi, sevilmeyi, değer vermeyi, inanmayı, dile getirmeyi.. o tek kelime bambaşkaydı.. hep. şimdi ise telefonum, bir çalar saatten farksız,… Okumaya devam et sessiz duygular
aralık
bir gün bir ışık gördüm. hayatımı aydınlattı. o ışık. ışığım oldu. .. iki senede ne değişti ki. hiçbir şey. ne ben farklıyım. ne de zaman. belki de çok az değişim vardı. sadece, anlıyorum bazı şeyleri. inanmayı. sevmeyi. özlemeyi öğrendim. .. bu ben’im. beni ben yapan, sessizliğimdeki biz’im..
tanımak
korkularımın karanlık dünyasında kayboluyorum sokakları ıssız ve bilinmezlerle dolu bir cadde.. yürümeye başlıyorum. her sokakta ayrı bir umutsuzluk ve hatalarla dolu. tepkisiz kaldığım söylemekten utandığım hatalarım ve ben başbaşa kalıyoruz aniden.. önümde tek bir ışık, sadece uzaktan beni izliyor. koşmak kurtulmak istiyorum bu caddeden yapmayacağım diyorum fakat kendimi bile inandıramıyorum ki bu duruma başkaları inansın.… Okumaya devam et tanımak
yalnızlığımın krallığı
yalnızlık.. ne kadar çok hüküm sürdü hayatımda.. bitmek bilmeyen, sonu gelmeyen bir krallık misali.. ve hüzün.. yegâne krallığımın vazgeçilmez mutluluğu.. gözlerimden durmadan çağlayan yaşlar.. tıpkı bir su kaynağı gibi.. sonunun gelmeyeceğini düşündüğüm, uğruna gözyaşları döktüğüm, bembeyaz bulutlarla gördüğüm, yağmur taneleri gibi hüzünlenip, damlayıp.. dudaklarıma düşerek, düğümleniyor.. nefes alamıyorum.. birisi ‘ağlamak kayıp çocuk bu şehirde‘ demişti.… Okumaya devam et yalnızlığımın krallığı