enkaz

her şeyden farklı tek bir his, kalbi sızlatan.. yalnızlıkla bezenmiş bir umutsuzluğun çizik bir karesi.. .. terminalde ayrılan ruhlar gibi, geri gelmeyecek bir umut.. .. yorgunluktan çok öte yalnızlıklar, karanlıklar kadar ürkütücü insanın üzerine yığılan bir duvar gibi.. .. altında ezilmiş bedenler, kıpırdamaya çalışan parmaklar gibi.. ürkek, kırılmış ve bitkin.. son kezmişçesine.. .. umudun belki… Okumaya devam et enkaz

yalnızlığın aşkı

siz hiç yalnızlığa aşık oldunuz mu ? ben mi ? ben aslında, kaç kere olduğumu unuttum. saymadım da hiç. yalnızca sevdim. .. birisini sevip, ona bağlanmak gibi bir duygu değil bu. bütünleşmek gibi.. .. sizin hep gülümsemenizi isteyen insanlar vardır, hayatlarınızı zırt pırt işgal ederler. sözlerinizi anlamazlar, dinlemezler. çünkü duymazlar. .. yalnızlığa aşık olunca, umurunuzda… Okumaya devam et yalnızlığın aşkı

can dostum

aslında çok zor. içinden gelenleri basitlikleri kağıda aktarmak. kendini anlatmaya çalışmak, çabalamak.. neden olduğunu bilmeden uğraşmak. aslında bir yandan da, çok büyük bir yorgunluk sebebi. anlaşılamama durumu başlı başına bir sıkıntı. bazen düşünüyorum, sorunlu taraf benim diye. işin garip yanı; bir deli misali, bu konuda kendime hak veriyorum.. ben olmak, yorucu. siz olmak, daha kolay.… Okumaya devam et can dostum

inanmak

hayatın gariplikleri üzerine oturup, o kadar çok konuşabilirim ki.. kime, niye, neden diye sorgulamaların içerisinde, kaybolup gitmek için bir araç sadece.. .. her seferinde bir yalanın peşinde koşuyoruz, inanmak için yapılan bu yorucu egzersiz.. neden her seferinde düşmek için bir adım daha atıp, düşünce de artık ağlamadan kalkabiliyoruz.. .. birkaç gün önce içimi hüzünle dökerken,… Okumaya devam et inanmak

kayıp kelimeler

kelimelerim kayıptı, bir süredir.. kaybolduğum rüyalarda, cebimden düşürdüğüm bir kaç kelime harici, hiçbiri yoktu ortalıkta.. .. dün ilk kez, hazır kelimelerim kayıpken, güzel şeyler yazmak istedim, hayata karşı güzel anılarımı da, bırakabilmek adına.. .. ama sanırım hayat bu konuyu, çok kıskanıyor.. çoğu zaman, izin vermiyor hiç.. .. yine kendisi tarafından kıskanılan bir ‘hayat’, yaşıyorum. ..… Okumaya devam et kayıp kelimeler

kayboluşun anahtarı

hislerim artık, bilinmezleri oynuyor. ne hissettiğimi bilmeden, yaşamam gerektiği gibi yaşıyorum.. .. oynadığım bu oyun bahçesi, çok tozlu.. göremiyorum hiçbir şey.. .. ağlamak istiyorum. parmaklarımda hep bir gözyaşı. anlamıyorum artık anlamsızlığı.. .. gece öyle soğuk ve manasız ki. üşüyorum sadece.. .. ellerim değil, vücudum değil, kalbim üşüyor.. .. sarmaladıkça buzlar etrafını, ısıtmak o denli zor… Okumaya devam et kayboluşun anahtarı

kendim’e

karanlığa karış bu gece, sessizce.. .. umursamadan, umursanmadan, hiç kimseyi duymadan, hiç kimseyi dinlemeden.. .. aldırmadan o insanların, lanet olasıca yüzlerine. .. aldanmadan o kahrolası sahtekarların, sahte gülüşlerine. .. kaptırmadan kendini bu sahte dünyanın, yalandan esen rüzgarıyla gelen o baharlarına. .. saklanmadan yine ama yine koş, bekleme, bekletmesinler! .. anlatmaya çalıştıkça battığın o çukurdan, çıkmaya… Okumaya devam et kendim’e

tek başıma

Göremediğimiz şeylerdi belki de, Ayaklarımızın altında ezilenler.. Görmek istemediklerimizdi.. İsteyemediklerimiz.. .. Denizin ortasındayım, Ben yorgunum. Ruhum yorgun.. Nefes almak, Rüzgarı hissetmek, Ve hatta dalgalarla Islanmak.. Ruhumu dinleniyor, Çarpan her damlada.. .. Bir çıkış arıyorum, Bir kaçış.. Ne olduğunu bilmeden, Bilinmezliklere doğru.. .. Yalnızlığa koşuyorum yine, Utanmadan, Arsızca, Bir köpek gibi! .. Gözyaşlarım süzülüyor geceye. Aldırmıyorum,… Okumaya devam et tek başıma

üşüyorum

yine bir gece.. yine her yer karanlık.. neredeyse belli olmayan yıldızları seyrediyorum.. yüzüme vuran ışıkla, camda yansıyan, yorgun gözlerim… .. pencere hafif açık. üşüyorum.. ruhum öylesine yalnız ki. kalp atışlarımın yavaşladığı, öyle çok belli ki.. zor hissediyorum.. .. gözlerim yorgun, kalbim yorgun.. yalnızlığım.. üşüdükçe sarılıyorum sarıldıkça üşüyorum. … yine başka bir yolculuk.. ay ışığıyla gece,… Okumaya devam et üşüyorum

bekleyiş

aydınlık bir sabahı karşılarken, yatağımda uzanıyorum yine, umarsızca… küçük düşünceler peşinde, savruluyoruz hayat yolunda. mutluluk için ne gerekli.. düşünceler geride kalıyor, yine kaybolan geceyle. anlamsız sorular, uykuyu getiriyor.. düşünceler arasında boğulup, yine uykuya dalıyorum. … hayaller dünyasında yaşamayı, çok seviyorum.. orası sesimi barındırıyor, burası sessizliğimi.. .. hep konuştuğum, düşünmediğim. yalnızca sevdiğim, sevmeyi söylediğim. sevilmeyi bildiğim,… Okumaya devam et bekleyiş