bir insanı sevdiğinizi, nasıl anlayabilirsiniz ? daha da önemlisi; nasıl anlatabilirsiniz ? .. anlamsız sorular topluluğunun, cevaplanamayan en büyük örneği bunlar. .. susarak anlatamadığınız, duygular bütünü. .. konuşmadığınız, sessizliği tercih ettiğiniz, sessizliğin ses olabilmesini istediğiniz, o özel an. sadece suskunluktan ibaret olur. .. aslında anlatamazsınız, neler söyleyeceğinizi. duraksarsınız her seferinde. sebebi çok açıktır. yanlış kelimelerden… Okumaya devam et suskunluk
Etiket: aşk
inanmak
hayatın gariplikleri üzerine oturup, o kadar çok konuşabilirim ki.. kime, niye, neden diye sorgulamaların içerisinde, kaybolup gitmek için bir araç sadece.. .. her seferinde bir yalanın peşinde koşuyoruz, inanmak için yapılan bu yorucu egzersiz.. neden her seferinde düşmek için bir adım daha atıp, düşünce de artık ağlamadan kalkabiliyoruz.. .. birkaç gün önce içimi hüzünle dökerken,… Okumaya devam et inanmak
hayat gibi
sadece gidişleri izlemekle yetindim, hayatın benden alıp kopardıklarını seyretmekle.. .. aslında yaptığımız sadece hayata bok atmaktı.. bahaneler arkasında saklanan kayboluşlardı, görmek istemediğimiz son’lar.. .. mutluluğu ve mutsuzluğu uçlarda yaşayıp, arta kalan zamanlarımda tamamen sessizleşiyorum.. .. kaybolmayı seviyorum sonsuz duygular içerisinde, karanlık gibi.. .. hep mi tek kişilik aşk’ların hükümdarlığında yaşlanacağım? .. anlamsız olan cevabı beklemek…. ..… Okumaya devam et hayat gibi
soğuk ve gri
şehr-i hüzün, bugün gri’sin yine.. kalabalık caddelerinde, yalnızlaştırıyorsun insanları.. mutluluğun rengi akmış yüzünden, tüm canlılığınla somurtuyorsun yine.. ve yine saklıyorsun ardında kalan güneşi.. .. ruhunu kaybetmiş bir beden gibi, alışmışsın yine gözünü karartmaya.. korkmuyorsun hiç, vermiyorsun insanlara ışığını.. korkuyorlar.. görmüyor musun ? .. inanmaktan kaçmak için, bahaneler ardına saklanan, küçücük elleri olan, bir sürü beden… Okumaya devam et soğuk ve gri
kayıp kelimeler
kelimelerim kayıptı, bir süredir.. kaybolduğum rüyalarda, cebimden düşürdüğüm bir kaç kelime harici, hiçbiri yoktu ortalıkta.. .. dün ilk kez, hazır kelimelerim kayıpken, güzel şeyler yazmak istedim, hayata karşı güzel anılarımı da, bırakabilmek adına.. .. ama sanırım hayat bu konuyu, çok kıskanıyor.. çoğu zaman, izin vermiyor hiç.. .. yine kendisi tarafından kıskanılan bir ‘hayat’, yaşıyorum. ..… Okumaya devam et kayıp kelimeler
kayboluşun anahtarı
hislerim artık, bilinmezleri oynuyor. ne hissettiğimi bilmeden, yaşamam gerektiği gibi yaşıyorum.. .. oynadığım bu oyun bahçesi, çok tozlu.. göremiyorum hiçbir şey.. .. ağlamak istiyorum. parmaklarımda hep bir gözyaşı. anlamıyorum artık anlamsızlığı.. .. gece öyle soğuk ve manasız ki. üşüyorum sadece.. .. ellerim değil, vücudum değil, kalbim üşüyor.. .. sarmaladıkça buzlar etrafını, ısıtmak o denli zor… Okumaya devam et kayboluşun anahtarı
artan korkular
büyüdükçe korkularımızın azalacağına, öyle çok inanırız ki.. hiç gerçekleşemeyişinin, en büyük sebebi belki de.. .. aslında, korkular bizi hayata bağlayan, en ufak dala tutunmamızı sağlayan.. inançlarla dolu bir yolda. yalnızlığın en büyük ayak izleri belki de.. .. sebebi bilinmiyor aslında, unuttuğumuz duyguları, hatırlamaya çalışıyoruz her seferinde.. düşüncelerimiz yavaşlıyor.. ama hislerimiz artıyor.. .. sanırım tekrardan, bu… Okumaya devam et artan korkular
siyah/beyaz
hayatım, bir fotoğraf karesinden kesilmiş gibiydi sanki.. .. kenarları kıvrılmış, bir ucu koparılmış. gülümsemelerden eser kalmamış, gözyaşları ile ıslanmış, ve köşeleri buruşmuş.. .. nerede olduğunu bilmediğim, bir kare var ortada. kim çekti, nedendi. bilemiyorum. .. tıpkı bir fotoğraf gibi, zamana zorla sıkıştırılmış gibiyim. gözlerim yorgun.. .. hayata karşı, sesimi yükseltmek istiyorum. fakat; o kadar yorgun… Okumaya devam et siyah/beyaz
bir rüya
burası benim için bir günlük gibi hatıralarım, anılarım.. tüm hayatım belki de.. bu sayfalarda yazılı.. .. bu sabah bir rüya gördüm.. hiç tanımadığım bir kızla beraberdim. gerçek hayatta hiç görmediğim, şimdi bile yüzünü hatırlayamadığım.. .. bir deniz kıyısıydı.. sahil ile şehri birbirine bağlayan, bir tahta köprü vardı.. büyük ve geniş.. .. tam ortasına oturmayı tercih… Okumaya devam et bir rüya
tek başıma
Göremediğimiz şeylerdi belki de, Ayaklarımızın altında ezilenler.. Görmek istemediklerimizdi.. İsteyemediklerimiz.. .. Denizin ortasındayım, Ben yorgunum. Ruhum yorgun.. Nefes almak, Rüzgarı hissetmek, Ve hatta dalgalarla Islanmak.. Ruhumu dinleniyor, Çarpan her damlada.. .. Bir çıkış arıyorum, Bir kaçış.. Ne olduğunu bilmeden, Bilinmezliklere doğru.. .. Yalnızlığa koşuyorum yine, Utanmadan, Arsızca, Bir köpek gibi! .. Gözyaşlarım süzülüyor geceye. Aldırmıyorum,… Okumaya devam et tek başıma